H αλήθεια είναι πως τους Interpol τους περιμέναμε πολλά χρόνια να έρθουν για live στην Αθήνα. Η Detox έκανε το χατίρι στους απανταχού fans του συγκροτήματος από την Αθήνα, φέρνοντας τους στην πιο (περίεργη και) ώριμη φάση της καριέρας τους.
Περίεργη γιατί τα τελευταία δύο χρόνια ψάχνουν να βρουν την ταυτότητα τους μετά τη φυγή του Carlos D. αρχικά και του David Pajo στη συνέχεια και ώριμη γιατί μετά από τέσσερα άλμπουμ, 10 χρόνια καριέρας και της εκτόνωσης του Paul Banks μέσω Julian Plenti, ξέρουν πολύ καλά τι θέλουν να κάνουν και τι μπορούν να δώσουν στον κόσμο.
Έτσι και χτες. Στο twitter... τους, μάλιστα, έγραψαν, πως το show που έδωσαν στο Entertainment Stage, το έδωσαν μπροστά σε ένα καταπληκτικό κοινό, σε ένα από τα καλύτερα που έχουν παίξει ποτέ.
Και έτσι είναι. Αυτή είναι η αλήθεια. Οι διψασμένοι fans των Ιnterpol, γέμισαν το αχανές, με 3 stages, Εntertainment Stage για να δουν την αγαπημένη τους μπάντα. Περίπου 3300, όπως μου είπε ο διοργανωτής, βρέθηκαν στο χώρο. Ε, το λες και win αυτό που έγινε, αφού κατάφερε αφενός να βγάλει τα λεφτά της η συναυλία και αφετέρου να περάσει καλά ο κόσμος που τους περίμενε τόσα χρόνια.
Όσον αφορά τους Interpol τώρα, το group ήταν δεμένο, έπαιξαν σαν επαγγελματίες, σε κάποια σημεία φάνηκε να διεκπεραιώνουν μερικά από τα τραγούδια τους, έπαιξαν μερικά από τα πιο δυνατά τους κομμάτια στο encore, μας χαιρέτησαν και έφυγαν. Ένα καλό live, που νομίζω πως του έλειπε η δυναμική, που είχαν, ας πούμε, τρία-τέσσερα χρόνια πριν.
Παρόλα αυτά, μέτριους δεν τους λες. Καλοί ήταν, απλά δεν έδωσαν το κάτι παραπάνω. Το setlist που διάλεξαν ήταν το ιδανικό, αφού έπαιξαν τα καλύτερα κομμάτια από τα δύο πρώτα αριστουργηματικά τους άλμπουμ (μόνο τα Stella was a diver and she was always down και Roland έλειψαν), δεν έδωσαν μεγάλη σημασία στο καλό τρίτο άλμπουμ (γιατί;) και παρουσίασαν μόνο τα τρία-τέσσαρα καλά του κακού τέταρτου άλμπουμ (ευτυχώς). Και ο κόσμος, απ’ ότι φάνηκε τα «καλά» τους τραγούδια περίμενε για να χορέψει. Όπως και έγινε.
To αστείο τι υπόθεσης πάντως, το λες και ειρωνικό, ήταν το γεγονός πως είδαμε τους Interpol σε ένα μαγαζί που λίγες μέρες πριν, τα λαϊκά αγόρια πετούσαν γαρούφαλλα στα λαϊκά κορίτσια, κάτω από τους ήχους του ευαίσθητου και καλού παιδιού του λαϊκού πενταγράμμου, του φοβερού και τρομερού Γιάννη Πλούταρχου (προσωπικά νόμιζα πως στο χώρο έπαιζε ο Σφακιανάκης πριν κάτι μήνες, αλλά μου είπαν πως έπαιζε ο Πλούταρχος τελικά).
Μπράβο στην Detox που πήρε το ρίσκο και από μπουζουκομάγαζο το μετέτρεψε σε ένα decent live-άδικο. Αυτό μάλλον ήταν το στοίχημα. Και το κέρδισαν αφού παρουσίασαν μια πολύ καλή διοργάνωση. Εύχομαι να συνεχίσουν σε αυτά τα υψηλά standards, που είχε το χτεσινό live, αφού δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα και καμία ουρά πουθενά.