Παλιότερα ο κόσμος που έκανε κάμπινγκ ήταν συγκεκριμένος: φοιτητές, χίπηδες, λάτρεις της φύσης, νεο-οικολόγοι, εντουράδες που το συνδύαζαν με μηχανές. Όλα αυτά τα χρόνια , παρά το γεγονός ότι έχουμε και τις υποδομές αλλά και το κατάλληλο κλίμα για κάμπινγκ, πολύς κόσμος το σνόμπαρε. Οι Γερμανοί με τα τροχόσπιτα που γεμίζανε τις εθνικές οδούς κάθε καλοκαίρι μας φαίνονταν περίπου σαν εξωτικά πουλιά. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι σύμφωνα με την Πανελλήνια Ένωση Ιδιοκτητών Επιχειρηματιών Κάμπινγκ, στα 327 κάμπινγκ της Ελλάδας μόνο το 13% των διανυκτερεύσεων ήταν από Έλληνες, το υπόλοιπο 87% ήταν από ξένους (στο νούμερο 1 οι Γερμανοί με 27%).
Μέχρι που ήρθε η οικονομική κρίση και οι πιο απίθανοι άνθρωποι δήλωσαν ότι ανακάλυψαν τη χαρά της σκηνής για πρώτη φορά μετά τα φοτητικά τους χρόνια. Τα οργανωμένα κάμπινγκ γνωρίζουν πλέον πρωτοφανή ζήτηση – τον Αύγουστο τα περισσότερα θα έχουν πάνω από 100% πληρότητα. Τα νούμερα δείχνουν μια αυξητική τάση: 3% παραπάνω Ελληνες έκαναν διακοπές σε κάμπινγκ πέρσι. Όχι μόνο αυτό, αλλά, σύμφωνα με το νέο νομοσχέδιο του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, τα κάμπινγκ στην Ελλάδα θ’ αρχίσουν να κατατάσσονται πλέον σε κατηγορίες, όπως ακριβώς και τα ξενοδοχεία, σε σύστημα με αστεράκια δηλαδή.
Στα ελληνικά κάμπινγκ υπάρχουν 29.645 θέσεις σκηνών και τροχόσπιτων, 948 οικίσκοι (καμπάνες) και 93.123 κλίνες. Την πρωτιά, ως προς τη γεωγραφική κατανομή, έχει η Μακεδονία, με δεύτερη την Πελοπόννησο, ενώ ακολουθούν οι Κυκλάδες, τα νησιά του Ιονίου και η κεντρική Ελλάδα. Η τιμή είναι το βασικότερο ατού: από 10 έως 15 ευρώ το άτομο (μαζί με τον χώρο για τη σκηνή). Το πού θα πάει κανείς εξαρτάται πάντα απ’ το τι ψάχνει. Καταρχάς, αντίθετα με τον μύθο που θέλει το κάμπινγκ να είναι το καταφύγιο του μοναχικού, υπάρχουν πολλά που είναι ιδιαίτερα φιλικά σε οικογένειες, όπως στην Αγία Άννα, στην Εύβοια, και το Καλαμίτσι Θάλαττα Camp στη Χαλκιδική με αθλοπαιδιές και πισίνες (έχει μέχρι και ειδικό fun club για παιδιά). Υπάρχουν και κάμπινγκ διάσημα και παντός καιρού. Μερικά από τα ωραιότερα είναι ο Αρμενιστής στη Χαλκιδική, ο Σίμος στην Ελαφόνησο, ο Φοινικούντας στη Μεσσηνία, το Ναυτίλος Camping στα Σύβοτα. Και, τέλος, υπάρχουν και δυο-τρία που είναι για κοινωνικά πλάσματα που θέλουν να γνωρίσουν κόσμο (εάν θέλετε ύπνο, μην τα προτιμήσετε): το κάμπινγκ της Αντιπάρου (ετοιμαστείτε για μαραθώνια πάρτι), της Αμοργού και της Σερίφου.
Το πραγματικά εντυπωσιακό, βέβαια, δεν είναι η άνοδος του οργανωμένου κάμπινγκ, αλλά η άνοδος του ελεύθερου. Πόσοι Έλληνες θα πήγαιναν πριν από μερικά χρόνια να κάνουν διακοπές χωρίς τρεχούμενο νερό και τουαλέτα; Απ’ ό,τι φαίνεται, πολλοί, αφού το ελεύθερο έχει φανατικούς οπαδούς. Γιατί; «Είναι κάτι τελείως διαφορετικό απ’ το να μένεις σ’ ένα διαμέρισμα ή σε δωμάτιο ξενοδοχείου, γιατί μπορείς να κοιμάσαι κάτω απ’ τον ουρανό και να βλέπεις τ’ αστέρια». «Μπαίνεις σε μια κοινότητα αλληλεγγύης. Κάτι να σου λείπει, θα σ’ το δώσει ο άλλος». «Ο άπλετος χρόνος, η επαφή με τη φύση, η έλλειψη ρεύματος, η περιπέτεια του να πρέπει να βρεις και να κουβαλήσεις προμήθειες, η μικρή απειλή που νιώθεις τα βράδια μέσ’ στη σκοτεινιά, στο έλεος του Θεού, το ότι μετά μιλάς με άλλους που το έχουν κάνει και νιώθεις κάπως σαν να ανήκεις σε μία παρέα, παρόλο που μπορεί να μην τους πολυξέρεις, να μην κάνατε ποτέ μαζί ελεύθερο».
Ας μην ξεχνάμε, φυσικά, ότι το ελεύθερο κάμπινγκ είναι παράνομο, σύμφωνα με τον νόμο που περιλαμβάνει αυτόφωρο κι ένα πρόστιμο 150 ευρώ. Το βασικό πάντα είναι η στάση της ντόπιας κοινότητας: εάν οι ντόπιοι θέλουν το ελεύθερο κάμπινγκ, συνήθως τα πράγματα βαίνουν ομαλώς, εάν όχι, εκεί είναι που αρχίζουν και τα προβλήματα. ( Έχουν υπάρξει και περιπτώσεις, βέβαια, που ενώ οι κάτοικοι και οι τοπικές αρχές δεν είχαν ιδιαίτερο πρόβλημα, η αστυνομία άρχισε να το κυνηγάει.) Το πιο σύνηθες, πάντως, είναι να γίνεται μια απλή σύσταση -με ή χωρίς πρόστιμο- και μετά, σε περίπτωση που το θέμα φτάσει στα δικαστήρια, ο «κατηγορούμενος» να αθωώνεται, γιατί οι περισσότερες παραλίες δεν έχουν ξεκάθαρη σήμανση που να λέει ότι απαγορεύεται το κάμπινγκ.
Υπάρχει και παραθυράκι στον νόμο: κανείς δεν μπορεί να σας εμποδίσει να κοιμηθείτε με sleeping bag στην παραλία, η σκηνή όμως απαγορεύεται! Συνήθως, όταν ένα μέρος γίνεται ιδιαίτερα δημοφιλές για ελεύθερο κάμπινγκ, έχουμε δράματα. Στο Να, στην Ικαρία, που για πολλά χρόνια ήταν συνώνυμο του «εναλλακτικού κάμπινγκ», η κατάσταση «παίζεται» από χρονιά σε χρονιά.
Η Σαμοθράκη (που θεωρείται ιδανική λόγω καταρρακτών, δασών και οργιαστικής φύσης) επίσης είναι από τα μέρη όπου τα τελευταία χρόνια η αστυνομία κυνηγάει τον κόσμο, ενώ, τέλος, σε μέρη που παραέγιναν δημοφιλή, όπως ο Ρούκουνας στην Ανάφη, το Κάτω Κουφονήσι και η Ελαφόνησος, τα πάντα είναι θέμα τύχης. Εάν σκοπεύετε να πάτε, καλό θα ήταν να έχετε υπόψη σας ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να φάτε πρόστιμο ή ν’ αναγκαστείτε να φύγετε. «Από την Ανάφη μάς διώξανε κακήν κακώς, μόνο ξύλο δεν παίξαμε με την αστυνομία», μας είπαν φανατικοί του ελεύθερου.
Αντιθέτως, χρυσές εποχές γνωρίζει το κάμπινγκ σε όλη την Πελοπόννησο. Παρά την καταστροφική φωτιά του 2007, ανενόχλητο συνεχίζεται το κάμπινγκ στον Καϊάφα. Η παραλία είναι ατέλειωτη, οπότε υπάρχει μια σχετική μοναξιά, ενώ η πυρκαγιά ευτυχώς δεν άγγιξε την πλευρά της παραλίας, οπότε το τοπίο παραμένει όμορφο. Πολύ υψηλά, επίσης, στις προτιμήσεις είναι και η Νίσυρος: πάνω από την παραλία της Παχιάς Άμμου πάνε κάθε χρόνο μπόλικοι κατασκηνωτές. Έχει και μια ταβέρνα σχετικά κοντά (15 λεπτά περπάτημα), οπότε το επιλέγει πολύς κόσμος. To μέρος έχει γίνει ιδιαίτερα γνωστό τα τελευταία χρόνια και πολλοί προτιμούν το γενικότερο ψάξιμο στο νησί για να βρούνε άλλη παραλία.
Μεγάλο μυστικό των εναλλακτικών είναι επίσης η Τήλος, απλόχωρη και γεμάτη αμμουδιές. Οι τυχεροί προλαβαίνουν τ’ αρμυρίκια, ενώ, παρά το γεγονός ότι εδώ γίνεται ελεύθερο κάμπινγκ, θα βρείτε ντουζιέρες και τουαλέτες. Οι ντόπιοι το εγκρίνουν, κάτι που θα κάνει τη ζωή σας πιο εύκολη. Δυο ακόμα περιπτώσεις είναι φανταστικές, αλλά χρειάζονται προσοχή. Η πρώτη είναι η Σούγια, στην Κρήτη, που έχει φανταστικά νερά, και η δεύτερη είναι η παραλία του Χρούσου, στη Μυτιλήνη. Προσοχή χρειάζεται γιατί συχνά- πυκνά κάνει κάποιες εφόδους η αστυνομία.
Τώρα, «πιο» εναλλακτικά κάμπινγκ υπάρχουν μπόλικα στην Ηρακλειά, στον Κέδρο της Δονούσας, στο Γαϊδουρονήσι, το Αγαθονήσι και, φυσικά, στους κέδρους της Γαύδου (ετοιμαστείτε για μπόλικο γυμνισμό). Σε περίπτωση που δεν θέλετε ν’ απομακρυνθείτε απ’ την Αθήνα, υπάρχουν η Χαλικιάδα στο Αγκίστρι και οι πολλές επιλογές στην Εύβοια: η Χιλιαδού (αν και μας είπαν ότι εσχάτως ακόμα κι αυτό το μέρος έχει «κυριλέψει» πολύ) και ο Λιμνιώνας, όπου κάνει κάμπινγκ ένα σωρό κόσμος.
Απαραιτητα του καμπινγκ
•Σουγιάς
•Σκοινί
•Μανταλάκια
•Συσκευή νερού
•Γκαζάκι
•Πιάτα / Ποτήρια
•Θερμός
•Σιτρονέλες
•Φακός (προσοχή, μην ξεχάσετε την μπαταρία)
•Xαρτί τουαλέτας
•Κουτί με φαρμακευτικά είδη πρώτης ανάγκης (αναλγητικά, γάζες)
•Υποστρώματα (για κάτω από το sleeping bag)
•Σέικερ
•Εντομοαπωθητικά