Και κάπου εδώ στου καιρού μας το μεγάλο χαμό
που άλλοι διαλέγουν το ρέμα κι άλλοι βουτάν στον γκρεμό,
θηλιά στο λαιμό μόνος μου δε βάζω
παίρνω κουράγιο και στ απόμερα γιορτάζω.
Δεν έχω μία μα δε μ έχουνε και δανεισμένο
και τραγουδάω με κάθε φρεσκοαπολυμένο,
δε με νοιάζει ό,τι κι αν γίνει στου ραγιά το κλουβί
στ αρχίδια μου αν ήρθε κι εδώ το MTV.
Μακριά από μας κι ούτε αγαπημένοι
έτσι κι αλλιώς τους τρέφουν οι αποβλακωμένοι.
Την ψυχούλα μας δε στέλνουμε κέρασμα
στα λαμόγια που τρων το καταπέτασμα.
Άκου και τ άλλο, ο θείος Σαμ μου αρνήθηκε την βίζα
για να χτυπήσει το κακό λέει από τη ρίζα
πάνω που παιζόταν το στημένο μαύρο θαύμα
στ αρχίδια μας που βγήκε ο Ομπάμα.
Μα πήραμε επιτέλους τα χαμπάρια μας
και με τα χέρια μας θα βγάλουμε τα μάτια μας
όσο λιγότεροι πελάτες και καλύτερα
να ξαλαφρώσουμε μια ώρα αρχύτερα.
Κάπου εδώ θα το γλεντήσω κι άλλο δεν θα το βουλώσω
όπως θέλω θα το ζήσω, δε γουστάρω να πληρώσω
Δε με νοιάζει αν νικήσω ούτε κι αν το μετανιώσω
ας το μετανιώσω μια ώρα αρχύτερα.
Μες στα μούτρα θα τους φτύσω έτσι για να τους γειώσω
κι αν μιλήσουν θα γυρίσω με κλωτσιές να τους λαδώσω
κι αν ούτε έτσι τους φοβίσω φτάνει που θα ξαλαφρώσω
θα ξαλαφρώσω μια ώρα αρχύτερα...
Τραβάω τη φάτσα μου και την ψυχή μου από τη μόστρα,
την τηλεόραση λέω να κάνω απλώστρα
ν αφήνω πάνω τα βρεγμένα σώβρακά μου
να ξεκουράσω και λιγάκι την κυρά μου.
Δε θα βάλω πετρέλαιο κι ας με φάει το κρύο,
το κινητό μου είναι στον πάτο στο ενυδρείο
δεν θα πληρώσω τη ΔΕΗ κι ας μου κόψουν το ρεύμα
τα νύχια μου θα τρώω για γεύμα.
Θα παραδώσω στο υπουργείο τις πινακίδες
και θα σκουπίζομαι με παλιές εφημερίδες
με δικές μου συνεντεύξεις απ το αρχείο
τώρα που στο λάλημα την έκανα λαχείο.
Στα super market θα πηγαίνω χωρίς λεφτά στην τσέπη
και στο φεύγα θα γελάω στην κάμερά που με βλέπει.
Θα δίνω μόνο ακάλυπτες επιταγές
και θα περάσω απ όλες σας τις φυλακές.
Δημόσιος κίνδυνος κηρύσσομαι κι επίσημα
κι έχω ένα πρόβειο για κάθε ηχοσύστημα.
Για κάθε μπάτσο έχω δώρο ένα δερμάτινο στριγκάκι
και για κάθε βουλευτή ένα κεράκι.
Θ απέχω πάλι κι απ αυτές τις εκλογές,
θα ενεργοποιήσω όλες μου τις φραγές
κι απ το ξαλάφρωμα αυτό θα μαι καλύτερα
κι ας πάω στο διάολο μια ώρα αρχύτερα.
Πεταμένες κορώνες σε κακότοπες στράτες
άδειες κανάτες – πορδές γεμάτες.
Το μοτό που παει ταμάμ στην εποχή μας
αξιολάτρευτη και γανωμένη ανοχή μας.
Όχι δε φταίνε όσοι απόκτησαν οντότητα
στο καταφύγιο του ηλίθιου, την διασημότητα.
φταίμε κι εμείς που τους είπαμε για τα όνειρα.
Φταίνε οι γενιές που μαθητεύουν στα κουτοπόνηρα
με νυχθημερόν καλοστημένα μαγιολίκια
για εθισμένα πιτσιρίκια ένα δράμι καριολίκια
είναι αρκετό, αφού απ' τα γεννοφάσκια τους
Και χαζεύουν τώρα νάνους σε γιγαντοοθόνες,
ξεπεσμένες μουνίτσες με hip hop πριμαντόνες
κλέβαν μεζέ απ' τα σκατά που 'χαν στην πάνα τους.
κορδωμένοι μ' έπαρση και λόγια κουτοπόνηρα,
Όχι δε φταίνε οι ακίνδυνοι μισόλογοι,
η δικιά σου επιβράβευση είναι υπόλογη.
Στην κάστα αυτή τη σαθρή και την ανώφελη
βουρλισμένοι χαμοσέρνονται παιδόφιλοι μωροπίστευτα
στη χώρα αυτή ταγκιάζουνε τ' απίστευτα.
Απαξάπαντες λειψοί και μονοσήμαντοι,
αμέτι μουχαμέτι όλοι οι ασήμαντοι
μια μασκαράτα σε φρενιασμένο παιχνίδι
τρεις λαλούν και κλάνουν κι ένα αρχίδι.
Οι στίχοι τους κι η μουσική
πόρνες στο κόκκινο χαλί για τους πελάτες.
Παντού νταβάδες χορηγοί,
γιατί η ντροπή στον τόπο αυτό πάντα είχε πλάτες.
Πόρνες στο κόκκινο χαλί μ' όλη την τέχνη στο μαλλί
δρομολογούν τη διασημότητα καμώνοντας αυλή
κι ανάλογα το γκελ, ανάλογα το κέρμα
κληρώνονται φήμη χάρη στο ακατοίκητό τους βλέμμα
που μ' υποσχέσεις κοιτάζει την εποχή τους ,
όλα τα 'χουν κομπλέ κι από μια τρύπα στο βρακί τους
ρεκλαμάρουν τη φωνή τους τα ταλεντάκια
κι οι χορηγοί πάνω απ' το τίποτα βήχουν σα κοράκια.
Μηχανεύονται τρόπους ή τα περνάνε στη ζούλα,
διαφημιστές ληγούρηδες – κάντο γνωστό και πούλα•
ράβουν τσουρούτικα κουστούμια, σε μετράν με τη μία
είναι γνωστή η ιστορία και επιδημία
όπως και δήποτε χαμένη στην ποιότητα,
περνάει στο ντούκου η όποια προχειρότητα
σε στίχους και σε μουσική, η σερμαγιά με τα σουξέ,
ενώ η ντροπή κλωθογυρίζει κουλουβάχατα κλισέ.