Κάθε 2,75 έτη, καθώς ο σεληνιακός μήνας είναι μικρότερος από το μέσο μήνα του ημερολογίου, τυχαίνει να έχουμε δύο πανσελήνους μέσα στον ίδιο μήνα...
Έτσι ενώ είχαμε πανσέλληνο στις αρχές του Αυγούστου, ο μήνας αυτός θα κλείσει με άλλη μια πανσέλληνο, με άλλο ένα Αυγουστιάτικο φεγγάρι.
Κάθε ημερολογιακό έτος περιλαμβάνει δώδεκα σεληνιακούς κύκλους και έντεκα ημέρες ακόμη που “περισσεύουν”. Όταν αυτές αθροίζονται, εμφανίζεται ένα επιπλέον φεγγάρι.
Το φαινόμενο αυτό αποκαλείται «blue moon», όρος που όμως δεν χρησιμοποιείται επίσημα στην Αστρονομία. Ο όρος έχει και μεταφορική σημασία, η οποία τονίζει τη σπανιότητα ενός φαινομένου.
Χαρακατηριστική είναι η αγγλική έκφραση «once in a blue moon», που σημαίνει πως κάτι συμβαίνει πολύ σπάνια. Στο άλλο άκρο υπάρχει και μια πολύ κυριολεκτική σημασία καθώς ένα φεγγάρι μπορεί πράγματι να έχει χρώμα μπλε, εξαιτίας ατμοσφαιρικών διαταραχών. Πρόκειται για ένα πολύ σπάνιο φαινόμενο κατά το οποίο το φεγγάρι (όχι απαραίτητα πανσέληνος) φαίνεται στα μάτια του παρατηρητή γαλαζωπό, εξαιτίας της ύπαρξης καπνού ή μορίων σκόνης στην ατμόσφαιρα. Κάτι τέτοιο παρατηρήθηκε μετά τις δασικές πυρκαγιές στη Σουηδία και τον Καναδά το 1950 και, αξιοσημείωτα, μετά την έκρηξη του ηφαιστείου Κρακατόα το 1883, που είχε ως επακόλουθο να εμφανίζεται το φεγγάρι μπλε για μια περίοδο δύο ετών.